Special thanks to

Tijdens mijn diergerichte opleidingen (zie ‘Even voorstellen’) heb ik veel geleerd over dieren. Over verschillende soorten huisdieren en vee, maar met name over hond, kat en paard. Over hun verzorging, hun gezondheid, hun lichaam, de orgaansystemen en ziektes. Over hun natuurlijke leefwijze en over hun gedrag. Ik heb van verschillende mensen veel opgestoken.

Voor de opleiding tot Kattentrimmer zijn dat met name docenten Daniëlle Hesseling en Sonja van Leeuwen van de Martin Gaus Academie. Maar ook dank aan het personeel van Murphy,  Guppie & Muis, Jazzy, Smokey, Jinx, Vlinder, Sjors & Sjimmie, Mirthe & Muis, Roebia, Luna, Roosje en Sir Stanley voor het beschikbaar stellen van hun katten voor de praktijk-lesdagen, mijn stage-opdrachten en voor het afsluitende praktijkexamen. Zonder deze katten en het vertrouwen van hun eigenaren had ik deze opleiding niet kunnen volgen!

met Patatje Kerst 1972a
Met Patatje, 1970

Maar het meest heb ik, zonder dat ik dat destijds beseft heb, natuurlijk geleerd van de dieren zelf. De kuddes paarden die met mij op hun rug rond hebben gezeuld, en de honden en katten met wie ik sinds mijn vroege jeugd het huis heb gedeeld.

Op deze website wil ik graag de katten van toen (en nu) even noemen:

jeugd_Ophelia_en_baby_S
Met Ophelia, 1964
met Ophelia nov 1964a_klein1
Met Ophelia, 1965

Ophelia was er al toen ik geboren werd in 1963. Ik ben zogezegd goed gesocialiseerd met katten. Ophelia heeft me de eerste beginselen bijgebracht van wat katten willen, en wat ze vooral niet willen.

sas met patatje op bank
Met Patatje, 1971

Patatje was de opvolger van Ophelia. Patatje was een vriendelijke en geduldige poes, een prima maatje voor opgroeiende kinderen. Met zachte ‘poot’ heeft zij ons klaargestoomd voor de komst van Saartje.

met Saartje 1976_tmp_crop.2
Met Saartje, 1976

Saartje was een kruising Siamees en van het temperamentvolle type. Saartje was streng maar rechtvaardig en had een hoge ‘cattitude’-factor. Dat maakte haar zo leuk! Haar motto was “Wie niet horen (en goed kijken) wil moet voelen”. Daar heb ik her en der wat blijvende eigen schuld-dikke bult-krassen in mijn huid aan over gehouden. De pijn ervan ben ik allang vergeten, de herinnering aan Saartje gelukkig niet. Want ondanks al haar cattitude was het een leuke en lieve kat.

met Bolletje 1985a_CROP_KLEIN1
Met Bolletje, 1985

Bolletje was mijn eerste eigen kat. Bolletje had een zwerfpoes als moeder. Ze was buiten geboren en kwam viavia bij mij terecht. Te jong uit het nest gehaald en daarna maanden onder de bank gezeten bij haar eerdere eigenaren die het goed met haar voor hadden, maar geen ervaring met katten hadden. Toen ze haar “weer terug in de natuur” wilden zetten heb ik haar in huis genomen. Ze was toen ruim een half jaar en een schuw en angstig wezentje. Uiteindelijk is het helemaal goed gekomen met ‘Snollebol’. Eenkennig is ze haar hele leven wel gebleven. Zij was mijn kat en ik was haar mens. Zo’n 15 jaar lang, tot ik haar wegens een hartkwaal moest laten inslapen. Geduld is een schone zaak. Dat was de les die Bolletje me geleerd heeft.

En na hen …
Na Bolletje heeft nog een hele schare katten de weg naar mijn huis gevonden. De twee directe opvolgers van Bolletje, een broer en zus van de boerderij, zijn nog tamelijk weloverwogen door mijzelf in huis gehaald. De rest is aan komen waaien. Een zwangere zwerfpoes, enkele kittens van haar die zijn gebleven en diverse jonge ongecastreerde katers die waarschijnlijk vanwege sproeigedrag de toegang tot hun oorspronkelijke huis ontzegd was. Verder ben ik geadopteerd door verschillende half gesocialiseerde ‘plantsoenkatten’ in mijn buurt die bij slecht weer komen schuilen in de kattenhuisjes in mijn tuin, en die met de pot mee eten. Meestal lukt het deze katten na verloop van tijd te vangen en te laten castreren en vaccineren.

Met Murphy, 2011

En dan was er ook nog:  
Stalkat Murphy, de kat op wie ik al voor en ook tijdens mijn opleiding flink heb geoefend met kattentrimmen.
Op de foto staan we samen, 3 maanden na haar eerste scheerbeurt. Meer over haar lees je bij Even voorstellen.

Helaas heeft Murphy inmiddels de laatste ronde langs de weilanden gemaakt en haar laatste stalmuis gevangen… ‘Murfje’ was al op leeftijd en heeft eind december 2013 het tijdelijke voor het eeuwige verwisseld. Ze heeft een mooi – ruig maar vrij- leven gehad en ik zal haar missen!

Murphy12_-_oude foto

Murphy na haar laatste trimbeurtje (nov. 2013)

“Time spent with cats is never wasted.”

May Sarton

error: Content is protected !!